Tekorten aan voeding, slechte bestuiving, ongeschikte bodemgesteldheid en vele andere factoren veroorzaken het ontstaan van zogenaamde niet-parasitaire aandoeningen
Als we de oorzaken kennen, kunnen we ons verdedigen tegen de gevolgen.
Weersschommelingen, die ook deze zomer gepaard gaan, dragen bij aan verschillende ziekten, vervormingen en groeistoornissen van tomaten.
Fysiologische necrose van tomaten
Gebrek aan calcium veroorzaakt necrose
Fysiologische necrose van de bloeikant van tomaten en paprika’s is te wijten aan een gebrek aan calcium in de bodem. Bij vochtig weer zijn de necrotische plekken grijs, nat en soms secundair bedekt met saprofytische schimmels. Als het droog is, drogen de plekken uit en zijn ze verzonken en zwart. Bij tomaten komt het genoemde tekort heel vaak tot uiting wanneer het in containers wordt gekweekt.
Overmatige hitte leidt niet tot rijping
Onvoldoende kleuring van de vruchten, ook wel groene kraag genoemd, is een fysiologische stoornis in de rijping en geen schimmelziekte, zoals sommige telers vaak denken. Naast raskenmerken wordt de stoornis in de vruchtkleuring voornamelijk veroorzaakt door intense zonnestraling die leidt tot oververhitting van het weefsel. Aandoeningen komen vaker voor bij hoger staande vruchten, aan de randen van rijen of bij sterk ontbladerde planten. Bij milde vormen van de aandoening (gele kap) kunnen de vruchten zelfs na de oogst van kleur veranderen, de groene kraag blijft zelfs tijdens opslag behouden.
