Om te overleven voedt de Venus-vliegenval zichzelf niet alleen uit de lucht. Ook kan hij met zijn wortels voedingsstoffen uit de bodem halen. Op kale, magere en zanderige natuurlijke locaties is dit misschien niet genoeg, dus de gevangen insecten zijn hier van groter belang – maar in gebieden die worden verzorgd en voorzien van een speciaal substraat zijn voedingsstoffen voor de Venus-vliegenvanger in overvloed beschikbaar. Je hoeft ze dus niet te voeren.
U kunt uw Venus-vliegenval echter af en toe voeren, zodat u kunt zien hoe hij zijn prooi vangt. Maar al te vaak schaadt het de plant. Het razendsnel openen en vooral sluiten van de vallen kost veel energie. Het put ze uit en maakt ze vatbaar voor plantenziekten en plagen. De vleeseter kan zijn vangbladeren ook maximaal vijf tot zeven keer gebruiken voordat hij sterft. Naast het risico op een overmatige aanvoer van voedingsstoffen, wat gelijk staat aan overbemesting, bestaat bij het voeren ook het risico dat de plant voortijdig afsterft.
