Heeft u soms het gevoel dat u meer over uw man praat dan over uw kind? Misschien heb je in je huwelijk een kind-ouder-dynamiek ontwikkeld!
Het is heel gebruikelijk dat de vrouw de man zeurt, hem lastigvalt om voor bepaalde dingen te zorgen en hem eraan herinnert wanneer het tijd is voor X en Y. Het is gebruikelijk gedrag, maar het is helemaal niet gezond voor de relatie, omdat het aanleiding geeft tot tot wrok en zet de passie in het koppel op de vlucht.
In relaties tussen een man en een vrouw neemt hij vaak de rol van het kind op zich. Dat is wat hij zag in de samenleving of in zijn familie, dat is wat hij doet. “Een van de partners wordt dominant, zorgzaam en degene die alles controleert, en de ander wordt passief, afhankelijk en gehoorzaam – dat wil zeggen het ‘kind'”, legt psycholoog Amanda Charles uit.
En degene die de rol van ouder speelt, kan van twee soorten zijn: verzorgend of kritisch. De moederlijke, verzorgende ‘ouder’ biedt emotionele en praktische steun, terwijl de zeer kritische ouder de controle overneemt door elk detail van het leven te beoordelen, te berispen en te beheren.
De vrouw die veel kritiek levert en verwijten maakt, voelt vaak de frustratie dat de ‘kind’-partner niet dezelfde moeite doet als zij en niet aan haar verwachtingen voldoet. Dat is de reden waarom er een absurde controle wordt bereikt: de persoon die de ‘kritische ouder’ is, beheert alles, waardoor elke mogelijkheid wordt onderdrukt dat zijn partner kan evolueren.
Dit alles leidt tot frustraties en onderdrukte woede, waardoor de relatie onder druk komt te staan, vooral in de slaapkamer, waar voor dergelijke rollen geen plaats is. Maar waarom vallen mannen in deze kinderlijke rol? Zoals ik al zei, dit is het voorbeeld dat ik zie, of het nu goed of slecht is.
Zelfs tegenwoordig worden jongens opgevoed om hun gevoelens niet te tonen en huishoudelijke taken te vermijden. En dit leidt tot een afhankelijkheid van de partner die de huishoudelijke taken op zich neemt, het kind opvoedt, enz.
Wat is er te doen? Een eerlijke discussie is meer dan noodzakelijk, maar pas op dat u niet in de valkuil trapt door te denken dat de ‘ouder’ in de relatie altijd gelijk heeft en dat degene die zich als een kind gedraagt, moet gehoorzamen. De ‘ouder’ moet zich onthouden van het vinden van fouten in alles en iedereen, en het ‘kind’ moet zijn autonomie, zijn vrijheid vinden.
foto – Shutterstock
