De aardbeien werden dit jaar in het oosten van Kroatië al half april geplukt, twee weken eerder dan gebruikelijk. Tevreden over de oogst van dit jaar en de prijs zijn ze ook OPG Škorvaga in Punitovci, die ze verbouwen op een stuk grond ter grootte van een hectare. Naast aardbeien teelt deze hardwerkende familie ook groenten en bloemen.
“We waren op zoek naar een tussenactiviteit omdat we ruimte hadden van april tot juni, ik had kapitaal en besloot ze zo’n 13 jaar geleden te planten“, zei Denis Škorvaga, evenals het feit dat ze momenteel meer dan 10.000 zaailingen hebben, en ze begonnen met drieduizend.
Hij voegt eraan toe dat de teelt van dit gewas winstgevend is, als het geen regenachtig jaar is. Hij vindt het probleem in de markt, maar zegt dat het wel lukt en dat ze vaste klanten hebben die keer op keer terugkomen. “Dit jaar kwamen ze eerder, rond 20 april, we hebben toen een goede prijs behaald en zijn tevreden.”
Tot nu toe hebben ze ongeveer drieduizend kilo verzameld, en ze verwachten er zeker nog tweeduizend bij te verzamelen.
Hoe onderscheid je geïmporteerde van binnenlandse aardbeien?
Deze boer legde uit hoe klanten binnenlands van geïmporteerd kunnen onderscheiden: “Afhankelijk van de opslagduur kunnen de geïmporteerde exemplaren vijf dagen blijven, en bij de mijne kun je zelfs na twee dagen vlekken zien.“, legt hij uit en voegt eraan toe dat de kleur, vorm en grootte van het fruit ook cruciaal zijn. De binnenlandse vruchten hebben verschillende vormen en maten, terwijl de geïmporteerde vruchten allemaal hetzelfde zijn, zegt hij. Bovendien wijst hij erop dat ze zijn gezond omdat ze nergens mee zijn behandeld.
Naast het feit dat het hele gezin meewerkt aan het werk, nemen ze elk jaar een extra arbeider aan, aangezien er het hele jaar door af en toe gewerkt wordt rond aardbeien. Naast het oogsten is het noodzakelijk om de bladeren en stengels af te scheuren, tussen de rijen te maaien en na de oogst wordt de plantage ook gemaaid.
Als er nog wat over is, verkopen ze die tegen een lagere prijs om er jam van te maken.
Hommels in kassen met tomaten en paprika’s
Daarnaast telen ze paprika’s, tomaten, bloemen en hete pepers, maar ook allerlei soorten kool, zowel in de open lucht als in kassen. “Ongeveer vijf hectare staat onder de kas, de rest wordt op 40 hectare geteeldZe beschikken ook over irrigatie omdat er zonder water geen productie mogelijk is, zegt Škorvaga.
Maar liefst 90 procent van de hete pepers wordt aan particulieren verkocht en bijna 99 procent daarvan zijn vaste klanten, wat betekent dat zij de kwaliteit herkennen.
Hij wijst erop dat ze al jarenlang ervaring hebben met deze teelt, omdat zijn ouders pas sinds de jaren negentig met groenten bezig zijn en als er hulp nodig is, komen het Directoraat Landbouwondersteuning en de adviesdienst van het Ministerie van Landbouw tussenbeide.
Ze gebruiken i al jaren in de productie eigen hommels: “Zonder hen en bestuiving is er niets, dus elke kas heeft zijn eigen bijenkorf die zijn eigen bijenkorf maakt en het verschil maakt.”, Ze bestuiven iedere bloem en deze kweker wijst erop dat dit uiteindelijk een veel hoger inkomen oplevert. Ze komen in dozen, hebben eten voor 2-3 dagen, laten ze los en doen hun werk.”Wij gebruiken ze bij paprika en tomaten. Ze rennen weg, maar ze weten hoe ze naar huis kunnen terugkeren“, hij zegt.
Zie meer in de Osijek Television-video:
