Brandnetels hebben niet meer zo’n slechte reputatie in de tuin: ze helpen dieren en andere planten. Daarom is het logisch om deze zogenaamde wiet zijn gang te laten gaan. Deskundigen adviseren echter dat je de sterke drang om een beetje te groeien moet beteugelen.
Maar vanaf het begin: er zijn veel redenen om brandnetels in de tuin toe te laten. Te beginnen met het feit dat ze als groente geoogst kunnen worden. Naast vitamine C bevat de eiwitrijke wilde plant ook ijzer, kalium en flavonoïden. Van de vers geoogste bladeren kun je pesto, salade en een spinazievariant maken.
Veel vlinders hebben brandnetel nodig
Bovenal zijn brandnetels voedselplanten voor talloze dieren. “Vogels eten hun zaden en de rupsen van veel vlinders eten hun bladeren”, zegt Verena Jedamczik, spreker bij de Duitse Natuurbeschermingsvereniging (Nabu).
Pauwvlinders en kleine vosvlinders, esdoornvlinders en admiraals zijn zelfs gespecialiseerd in brandnetels – deze vlinders behoren tot de vlinders die het meest worden ontdekt in Duitsland. De brandnetels garanderen het voortbestaan van hun soort. “Zonder deze plant kunnen ze zich niet voortplanten”, zegt Jedamczik.
De deskundige pleit er daarom voor snij de plant niet terug of ervoor te zorgen dat dit alleen gebeurt buiten de ontwikkelingstijden van insecten. En het maaisel met de genoemde waardevolle ingrediënten als eiwitten, silica en vitamines mag je niet weggooien, maar juist gebruiken om andere planten te verzorgen en te versterken.
Brandnetelgroen als gratis meststof
Ofwel geef je de afgesneden brandnetelscheuten fijngehakt en onder struiken. Of je kunt ze in de grond werken. De voedingsstoffen worden geleidelijk in de grond overgebracht en bemesten de andere planten.
Of eentje die gebruikt kan worden als vloeibare meststof. Hiervoor wordt één kilogram vers, grof gesneden plantmateriaal en tien liter water gemengd. Het mengsel blijft 14 dagen trekken. “De gisting is voltooid als er geen belletjes meer verschijnen”, zegt Verena Jedamczik.
Het mengsel ruikt echter onaangenaam. Jedamczik raadt daarom af om de mest voor kamerplanten te gebruiken. Hoewel toegevoegd primair steenpoeder de geur enigszins kan binden, is het toch beter als je het gistingsvat op enige afstand van het balkon, terras en buren plaatst.
De resulterende vloeibare meststof wordt verdund met water in een verhouding van 1:10 en verdeeld met een gieter.
Bevat overgroeide planten
Over kunstmest gesproken: het wilde kruid heeft nog een goede eigenschap. “De brandnetel is een zogenaamde indicatorplant”, zegt Christine Volm, tuinbouwwetenschapper uit Sindelfingen (Baden-Württemberg). Waar de brandnetel groeit, moet de grond rijk zijn aan stikstof – een voedingsstof die anders met kunstmest zou moeten worden toegevoegd.
Ondanks de vele goede redenen om wilde planten in de tuin te laten groeien, moet je het ook niet overdrijven. Met andere woorden: Het is beter om de brandnetel niet ongecontroleerd te laten groeien. De brandnetel verspreidt zich met zijn wortelstokken wijd onder de grond in de grond en zaait ook nakomelingen.
Verena Jedamczik adviseert daarom om de plant een hoekje in de tuin te geven waar hij zich vrij kan ontwikkelen. Als u echter grote brandnetel (Urtica dioica) op uw perceel heeft, de meest voorkomende soort, is het de moeite waard om een wortelbarrière in de grond te plaatsen. Dit betekent dat de groei beperkt zal blijven tot een specifieke locatie. En de Nabu-spreker adviseert om de zaden vroegtijdig af te snijden. Dit voorkomt zaaien.
Brandnetels – eet ze gewoon op
En als er een paar te veel brandnetels in de tuin groeien, worden ze gemakkelijk geoogst als onderdeel van een gevarieerd dieet. Belangrijk: Draag hierbij handschoenen, zodat de brandharen geen pijnlijke bultjes op de huid kunnen veroorzaken.
En je moet ze onschadelijk maken voordat je de bladeren verder verwerkt. Tuinbouwwetenschapper Christine Volm heeft ontdekt dat het haar geen schade meer aanricht als je het naar de top van de plant verplaatst. Als alternatief: “De vers geoogste bladeren en scheuten zijn dat ook rechtstreeks aan de blender toegevoegd of met een deegroller tussen twee vellen bakpapier gerold.”
