Linzen (lat. Culinaire lenzen) is een peulvrucht die in ons land zelden wordt verbouwd, maar ook geconsumeerd, ook al kookt hij het snelst vergeleken met andere peulvruchten. Het is een eenjarige plant en lijkt qua uiterlijk het meest op erwten; er zitten slechts een of twee korrels in de peul. De oudere rassen waren niet vruchtbaar, wat één van de redenen was voor het achterwege blijven van de teelt van deze groenteplant.
Nieuwere variëteiten zijn vruchtbaarder. Net als alle andere gewassen tolereert hij geen monocultuur en kan hij pas over vijf tot zes jaar op dezelfde plek gevonden worden.
Zaaien in maart
De minimumtemperatuur voor kieming is drie tot vijf graden Celsius en is bestand tegen vorst van -5 tot -6OC. De optimale temperatuur voor groei en ontwikkeling is van 19 tot 20OC. Vergeleken met andere peulvruchten heeft het een lagere vochtbehoefte.
Er wordt gezaaid op een afstand van 12 tot 15 cm tussen de rijen, wat aangeeft dat het om rijenzaaien gaat. Het verdraagt organische meststoffen minder goed, daarom wordt aanbevolen om complexere minerale meststoffen te gebruiken. Het wordt in maart gezaaid op een diepte van ongeveer 3 tot 5 cm. Er is 80 tot 120 kg zaad/ha nodig. Er moet speciale aandacht worden besteed aan de voorbereiding vóór het zaaien, wat ook voor de meeste gewassen geldt. Hoewel het een lage vochtbehoefte heeft, reageert het goed op irrigatie en water geven tijdens de bloeifase.
Afhankelijk van de grootte van de zaden kunnen linzenvariëteiten worden onderverdeeld in soorten met kleine en grote zaden.
Het juiste moment om te oogsten is wanneer de peulen aan de onderkant van de plant bruin zijn, of wanneer tweederde van de peulen rijp is, dan wordt oogsten aanbevolen. Na het maaien van de planten pakhuizen in het veld een beetje laten drogen en dan pas van het perceel halen. Vóór opslag moet het graan worden beschermd tegen hitte en worden gedroogd, maar zorg ervoor dat de luchtvochtigheid niet lager is dan 12 procent.
De groene bovengrondse massa van deze plant heeft een enorme voedingswaarde waarde voor vee zoals rode klaver, hoewel er weinig over bekend is, wordt het daarom zelden als voedingssupplement gebruikt.
Extreem hoge kwaliteit
Dit voer is van extreem hoge kwaliteit en bonen zijn rijk aan eiwitten, dus ze kunnen uitstekend zijn vleesvervanger. De geschiedenis van consumptie is zeer oud; men denkt dat deze zijn oorsprong vindt in Centraal-Azië. Het is het populairst in de Indiase keuken. De korrel kan groen, bruin, geel, zwart of zelfs rood zijn. Het is naast eiwitten rijk aan koolhydraten maar liefst 63%, heeft een extreem hoog gehalte aan zetmeel, een deel van de koolhydraten zijn ook probiotica die een belangrijke rol spelen in de darmflora van ons organisme.
Het is ook rijk aan een aanzienlijk gehalte aan mineralen, namelijk: ijzer, magnesium, molybdeen, fosfor, zink, kalium en andere, en het bevat ook aanzienlijk vitamines, vooral het vitamine B-complex, en vitamine C en K, die er allemaal op wijzen dat dit voedsel uitzonderlijke voedingseigenschappen.
De laatste jaren is er meer vraag naar linzenzaden omdat ze bieden waar vegetariërs en natuurvoedingsliefhebbers dol op zijn, juist vanwege hun rijke voedingswaarde. Het bevat heel weinig vet.
De zaden worden echter vooral als stoofpot gebruikt en bereid en kunnen aan andere gerechten worden toegevoegd. Thermische bereiding is zeer snel en eenvoudig, het duurt ongeveer 25 minuten om te koken.
Naast hele zaden kun je ook linzenpulp gebruiken. Linzenmeel kan bij de bereiding van brood aan tarwe worden toegevoegd en is met een aandeel van 20% een uitstekend supplement. Linzen verminderen het risico op hartziekten aanzienlijk en verlagen de bloeddruk.
