De Japanse eetkever nadert de Slowaakse grens. Deze invasieve soort, bekend als Popillia japonica, vormt een ernstig risico voor onze landbouw en ecosystemen. Zonder natuurlijke vijanden verspreidt het zich snel en veroorzaakt het aanzienlijke schade. In het artikel leest u hoe deze plaag eruit ziet, waar deze is geregistreerd en welke maatregelen we kunnen nemen om deze te stoppen.
De afgelopen jaren zijn de Europese landbouw en ecosystemen geconfronteerd met een nieuwe, ernstige bedreiging. Het is een Japanse kever (Popillia japonica), ook wel Japanse kever genoemd. Deze kleine maar uiterst destructieve plaag verspreidt zich geleidelijk over het Europese continent en baart grote zorgen. Deze invasieve soort, oorspronkelijk uit Japan, is uiterst gevaarlijk voor de Europese natuur. In zijn thuisland wordt de bevolking op natuurlijke wijze gereguleerd door roofdieren, maar in Europa heeft hij die niet, wat zijn ongecontroleerde verspreiding en aantal mogelijk maakt. Deskundigen waarschuwen dat als het niet mogelijk is de verspreiding ervan te stoppen of op zijn minst te vertragen, er grote schade kan ontstaan aan landbouwgewassen, sierplanten en bosopstanden.
Hoe herken je hem?
De Japanse kever is een kleine maar opvallende kever. Zijn lichaam, ongeveer een centimeter groot, heeft een metaalgroene kop en een bruine onderbuik. Een typisch identificatiekenmerk zijn de witte harige strepen op de achterste helft van het lichaam.
De levenscyclus is nauw verbonden met bodem en vegetatie. Vrouwtjes leggen eieren in de grond, waar de larven uitkomen. Deze larven, ook wel maden genoemd, leven enkele maanden in de grond en voeden zich met de wortels van verschillende planten, vooral gras. Dit ondergrondse leven veroorzaakt aanzienlijke schade aan gazons en weilanden. Na overwintering in de grond verpoppen de larven en in het voorjaar verschijnen er volwassen kevers, die onmiddellijk intensief beginnen te voeden met de bovengrondse delen van de planten.
De invasie van deze plaag werd voor het eerst geregistreerd in Europa in 2014 in Noord-Italië en heeft zich sindsdien verspreid naar een gebied van meer dan 16.000 km² in Noord-Italië en Zwitserland. In 2022 werd voor het eerst een voorval geregistreerd in Duitsland, met name in Freiburg. In de zomer van 2024 werden meer exemplaren ontdekt in het zuiden van Duitsland, wat de geleidelijke verspreiding van deze plaag naar het noorden bevestigt. Deskundigen gaan ervan uit dat klimaatveranderingen, en vooral de opwarming, gunstige omstandigheden scheppen voor de verdere uitbreiding van de Japanse bladkever naar nieuwe gebieden in Europa.
Hoe hem te stoppen?
In Duitsland ontstond het IPM-Popillia-project, dat zich richt op bescherming tegen deze plaag. Langs wegen, spoorwegovergangen en dergelijke zijn ongeveer honderd vallen geplaatst. Er wordt aangenomen dat de bug in Duitsland is geïntroduceerd en daarom is het noodzakelijk om deze zo snel mogelijk op te sporen.
Deskundigen waarschuwen dat de kever zich zonder effectieve maatregelen de komende jaren naar een groot deel van Europa zou kunnen verspreiden, van de Atlantische Oceaan tot de Zwarte Zee en van de Middellandse Zee tot Noord-Duitsland, Groot-Brittannië en Zuid-Scandinavië.
