“Er stond een perenboom in zijn tuin”: Iedereen die geïnspireerd is door de heer von Ribbeck kan er zelf een planten. Wat u moet weten over rassen, standplaats en verzorging – en welke rol het klimaat speelt.
Een van de geneugten van de herfsttuin is de oogst van sappige, zoete peren. Tot nu toe werd de boom als gevoelig beschouwd vanwege zijn voorkeur voor een warme standplaats. Maar: “Perenbomen behoren tot de winnaars van de klimaatverandering“, zegt Hubert Siegler, tuinbouwingenieur en medewerker van het Beierse Staatsinstituut voor Wijnbouw en Tuinbouw (LWG) in Veitshöchheim.
In het verleden werd altijd een door de huismuur beschermde locatie aanbevolen, vooral in bergachtige gebieden en in de uitlopers van de Alpen. Deze aanbeveling is achterhaald omdat… Op warme, zonnige dagen in de herfst kan het fruit goed rijpen. En ze maken peren aantrekkelijk voor steeds meer tuinbezitters: “Je merkt dat de belangstelling voor de fruitboom toeneemt”, zegt Aleksander Krdzic, landbouwingenieur en adviseur fruitteelt bij Artevos Freiburg.
Perenbomen waarderen een warme herfst
In de herfst trekt de peer aan met zijn vruchten, in de lente met zijn witte of roze bloemen, die tussen april en mei talloze insecten aantrekken. Afhankelijk van de variëteit rijpen de perenvruchten tussen augustus en oktober, ze hebben allemaal de typische vorm, die bovenaan taps toeloopt en onderaan bolvormig is. Afhankelijk van het ras is de schil groen tot geel gekleurd en soms roodachtig aan de zonzijde.
Wil je er een? geschikte locatie voor een perenboom, dan moet je daar voor zorgen veel zon en weinig wind beschikbaar zijn, adviseert Aleksander Krdzic. Als je peren als leifruit wilt planten, moet je dat volgens Hubert Siegler niet doen op een muur op het zuiden. “In de zomer is de hittestress te hoog voor de bomen”, zegt Siegler. En: “Doordrenkte bodems moeten worden vermeden“, zegt de fruitteeltconsulent. Ook hij adviseert een grond met neutrale pH-waarde en met één hoog humusgehalte.
Een perenboom kan groot worden
Op een optimale plek kan een perenboom wel 15 meter hoog worden, maar dat is niet altijd het geval. Regelmatige snijmaatregelenvooral in de zomer, de groei beperken.
Dit kan ook worden bereikt door een geschikte basis te kiezen. Er zijn peren- of kweepeeronderstammen die minder krachtig groeien en geschikt zijn voor kleine huistuinen met een hoogte tussen de 2,5 en 4 meter. En als het om de bodem gaat, zijn ze ruimdenkender: “Kweeperenonderstammen hebben het voordeel dat ze beter tegen kalk kunnen”, legt de tuinbouwingenieur uit Veitshöchheim uit.
Als u besluit een perenboom als insectvriendelijke kamerboom te gebruiken, moet u de tijd nemen om de soort te kiezen. “De rassen verschillen niet alleen qua smaak en rijpheidstijd, maar ook qua houdbaarheid”, vertelt Hubert Siegler. De vroege en middelste variëteiten moeten snel worden geconsumeerd. “Een van de vroegrijpingsklassiekers heet Williams Christ”, vertelt de tuinbouwingenieur. Rassen als Vereinsdechant en Gellerts Butterbirne rijpen in september.
Als je het hebt over de houdbaarheid van peren, moet je ze niet vergelijken met appels. De houdbaarheid van de vruchten varieert tussen de vier en zes weken, meestal duurt het maar tot januari. Hubert Siegler noemt Alexander Lucas, Pastor’s Pear en Countess of Paris als klassieke bewaarrassen die in oktober geoogst kunnen worden.
Laat opgeslagen fruit niet te lang aan de perenboom hangen
Zijn tip: Als je peren wilt bewaren, laat ze dan niet te lang aan de boom hangen. “Wanneer de basiskleur van de schaal geelachtig wordt, is het oogsttijdstip ideaal”, legt Siegler uit en adviseert om twee tot drie plukprocessen met tussenpozen van een week uit te voeren.
Naast het oogstmoment en de smaak zijn er nog twee andere aspecten die voor bepaalde rassen spreken. Good Luise, een oud ras, prijst Aleksander Krdzic omdat het een goede stuifmeeldonor is. Conferentie belooft consistente rendementen.
Hoe bomen te beschermen tegen perenrooster
Een factor die moet worden vermeld over perenbomen is hun gevoeligheid voor de zogenaamde perenroest: Deze schimmelziekte verschijnt in de zomer op de bladeren.
“Je kunt de plaag gemakkelijk herkennen aan de gele, rode en oranje puisten op de bladeren”, zegt fruitteeltconsulent Krdzic. Maar je moet de ziekte niet overschatten, zegt Hubert Siegler. Als je eenmaal de vlekken ziet, kun je er immers niets meer aan doen. In het voorjaar helpt het om de vers uitkomende bladeren te besproeien met versterkende middelen. “Paardestaart werkt goed”, zegt de tuinbouwingenieur.
Er is ook een verband met het weer in de lente. Een regenachtige start van het seizoen bevordert de verspreiding van de schimmel. De tussengastheer voor de roestschimmel is een soort jeneverbes, de Sade-boom. Als er één in de aangrenzende tuin staat, is deze lastig te verwijderen. Maar u kunt het ook op uw eigen grond doen: de boomschijf, dat wil zeggen het wortelgedeelte, moet vrij van groei worden gehouden en bedekt met mulch.
Een evenwichtige bemesting die niet te veel stikstof bevat, zorgt ervoor dat de peer een goede vitaliteit heeft. “Om ervoor te zorgen dat het hout in de winter kan rijpen en vorstbestendig is, mag er vanaf begin augustus geen kunstmest onder de peren worden aangebracht”, adviseert Aleksander Krdzic.
