Schotse rozen, of kruisingsrozen
Hoewel deze roos enigszins buiten de interesse van rozenkwekers valt, zijn er een aantal hybriden met andere rozen ontstaan. Het land waar deze rozen het meest populair zijn is Schotland, vandaar dat ze ook wel Schotse rozen worden genoemd. Rond 1800 werden wilde struiken uitgegraven en in tuinen getransplanteerd. De selectie richtte zich op dubbele bloemen (begin van de volle bloei) en kleurvariaties. Het is niet duidelijk of de hier gevonden roze tinten een uiting zijn van de variabiliteit van de botanische soort, of dat het een hybride is met andere rozen die op de gegeven locatie voorkomen. In Schotland werden in 1820 al een honderdtal variëteiten gekweekt, halverwege de negentiende eeuw zelfs tweehonderd.
De namen zijn echter ook gemaakt op basis van de kwekerij die de roos verkocht of op basis van de persoon. Daarom ontstonden er veel synoniemen en onduidelijkheden. Omdat de teelt van Schotse rozen zich zeer snel ontwikkelde, raakte deze eind negentiende eeuw ook bijna in de vergetelheid. Hiervoor waren nieuw veredelde grootbloemige rozen met een lange bloeiperiode verantwoordelijk. Veel soorten Schotse rozen zijn verdwenen. Nu worden zo’n 80 soorten soms alleen als collectie gekweekt. Laten we eens kijken naar de mooiste. Op zeldzame uitzonderingen na herhaalt de bloei zich niet tijdens de zomer.
Compactila
Hij werd in 1988 in Nederland gefokt door Piet Hanekamp. De struik is slechts 0,5 m hoog, de witte bloemen zijn eenvoudig, d.w.z. met 5 bloemblaadjes.
Falklands
De roos is het werk van een onbekende veredelaar van vóór 1820. De roos is slechts ongeveer een meter hoog, de volle bloem is licht witroze.
Fenja
Waldemar Petersen was de veredelaar van dit ras in 1965 in Denemarken. De bloem is eenvoudig, d.w.z. met 5 bloemblaadjes. De roze kleur verandert in het midden naar wit.
Frühlingsduft
Gekweekt door Wilhelm Kordes in Duitsland in 1949. De enorme struik is 3 m hoog. De sterk geurende witroze volle bloemen zijn ongeveer 9 cm groot.
Frühlingsgoud
Het verschilt van de vorige door zijn lichtgele kleur. De bloem heeft 7 tot 10 bloemblaadjes en is geurig. De roos werd in 1937 gekweekt.
Frühlingsschnee
Ook dit keer is het een enorme boomgaardroos. De kleur van de volle bloem is wit, de bloem is 8 cm groot en geurt. Het ras werd in 1954 gecreëerd door dezelfde fokker als de vorige twee.
Harrison
B. Harrison verkreeg de plant door in 1824 in de VS een roos en een vechtroos te kruisen. Hij wordt maximaal twee meter, de bloem is geel, rijkelijk gevuld. De variëteit wordt ook wel de Yellow Rose of Texas genoemd.
Johannusruus
De oorsprong van de variëteit is onbekend, de roos wordt maximaal 1,5 m. De bloem is vol, wit en geurig.
Maigold
De soort is in 1953 in Duitsland veredeld door Reimer Kordes. De struik wordt 2,5 m hoog. De roos is opvallend en goed herkenbaar aan de grote, volle geeloranje bloem. Het ruikt altijd intens.
Maiwunder
Ook werd hij door Wilhelm Kordes gekweekt uit de variëteit ‘Maigold’, die in 1966 plaatsvond. De roos wordt slechts ongeveer een meter hoog, de vrije volle bloem is duidelijk geel.
Mary Koningin van Schotland
De roos wordt beschouwd als een kruising tussen een platbladige roos en een overhangende roos. De oorsprong is echter onbekend, deze verscheen rond 1800. De struik is 1,5 m hoog. De geurige enkele bloemen van ongeveer 4 cm groot hebben een combinatie van licht- en donkerroze kleuren.
Ierse roos (dauw X winterslaap)
In het wild werd deze kruising tussen een roos en rozenbottel rond 1802 in Ierland gevonden door tuinman John Templeton. De struik wordt ongeveer 2 meter hoog. De bloem is lichtroze eenvoudig met 5 bloemblaadjes.
Enkele rode whisky
De roos is vóór 1816 gemaakt door een onbekende Engelse veredelaar. De plant is 1,2 m hoog. De geurige bloem heeft een roodpaarse kleur, een eenvoudige structuur met 5 bloemblaadjes, de grootte is ongeveer 6 cm.
Stanwell eeuwigdurend
De roos werd in 1838 door James Lee in Groot-Brittannië gekweekt. De struik wordt tot 2 meter hoog en even breed. De kleur van de ongeveer 8 cm grote gevulde bloem is wit, lichtroze, zwak maar merkbaar geurig. De variëteit onder alle hier genoemde valt op door zijn herhaalde bloei.
Willem III
De herkomst van vóór het jaar 1850 is onbekend. De plant wordt 1,2 m hoog. De paarsrood geurende, vrij vloeiende bloem is ongeveer 4 cm groot.
Over auteur
De auteur is een botanicus. Al tientallen jaren doet hij onderzoek naar en kweekt hij planten bij het Silva Tarouca Research Institute for Landscape and Ornamental Horticulture, dat ook een uiterst inspirerende dendrologische tuin omvat die open is voor het publiek. Meer op dendrologickazahrada.cz
Bron: tijdschrift Receptář, dendrologickazahrada.cz
