Terwijl tuinders tegenwoordig concurreren op het gebied van de grootte en smaak van tomatenvruchten, zouden we in het verleden ongelooflijk veel succes hebben geboekt met zelfs de kleinste. De voorouders van de huidige variëteiten, afkomstig uit Zuid-Amerika, produceerden tomaten die nauwelijks zo groot waren als kersen, we zouden eerder kunnen kijken naar de grootte van zwarte bessen.
Bron: Youtube
Alles heeft zijn tijd nodig
Maar dat is al miljoenen jaren geleden. In die tijd veranderde alles, en toen in de zestiende eeuw, dankzij zeevaarders, de vruchten, zaden en planten van tomaten andere delen van de wereld bereikten, waren ze meer dan goed ingeburgerd in hun populariteit, ook al hadden ze nog steeds een lange geschiedenis. goed gedaan.
Mensen, bijvoorbeeld in Europa, vertrouwden ze aanvankelijk helemaal niet en beschouwden ze als giftig. Kortom, alles heeft zijn tijd nodig.
Het ligt vaak gewoon aan ons
Tegenwoordig zijn we absoluut niet bang voor tomaten en wordt de markt overspoeld met tientallen variëteiten die verschillen in kleur, grootte, smaak en de omstandigheden die ze vereisen of verdragen. Maar alle planten hebben één ding gemeen: zonder irrigatie kunnen we simpelweg geen goede oogst krijgen.
En aangezien een aanzienlijk deel van de tomaten in kassen of foliecontainers wordt geteeld, hebben we geen andere keuze dan elke druppel water zelf te verzorgen. Zo eenvoudig is het niet. Als we een oogst willen realiseren die de buren zich zullen herinneren, moeten we weten wanneer en hoeveel water we moeten geven. Tijdens het groeiseizoen veranderen de eisen aan tomaten aanzienlijk.
Doorlatende grond en water geven “op tijd”
Laten we niet vergeten dat tomaten vrij specifieke eisen stellen aan bodemvocht. Het land moet idealiter worden behandeld met een organische meststof die de kwaliteit en doorlaatbaarheid van de bodem verbetert.
Dit is belangrijk omdat tomaten voldoende water nodig hebben, maar ook tijd nodig hebben om de grond tussen de gietbeurten enigszins uit te drogen. In de loop van het jaar, oftewel de vegetatie, doorlopen tomaten drie fasen waarin ze verschillende waterintensiteiten nodig hebben.
De eerste fase van water geven
De jonge planten die we zojuist naar hun definitieve standplaats hebben getransplanteerd, moeten eerst goed wortel schieten, zodat hun ondergrondse deel diep genoeg reikt en goed vertakt. Dit is belangrijk voor het daaropvolgende vermogen om voldoende voedingsstoffen binnen te krijgen voor een volwassen sterke plant, bloemen en vruchten. In deze fase gaan we dus intensiever water geven.
Laten we langzamer gaan voor de vruchten
Als de plant eenmaal stevig in de grond is verankerd, kunnen we de verzorging van tomaten buitenshuis grotendeels overlaten aan de natuur, dauw en regen.
Op droge dagen valt echter alle zorg op de tuinman, net als bij tomaten, die onder welk dak dan ook worden gekweekt. Water geven kan worden beperkt totdat de vruchten zelf beginnen te groeien. Maar alles op zijn tijd.
Ten slotte moeten we toevoegen
Zodra de vruchten verschijnen en vooral groeien, mogen we het watergeven in ieder geval niet verwaarlozen. We zullen niet alleen de mogelijkheid vermijden dat de struiken door ziekten worden aangevallen, maar we zullen ook zorgen voor een soepele, voldoende en gelijkmatige groei van de vruchten, en dat is waar we ons in de eerste plaats zorgen over maken.
Als we de dressing achterwege laten, lopen we het risico dat een andere, mogelijk grotere dosis water zich in gebarsten tomaten zal manifesteren. En hier verschijnt opnieuw de mogelijkheid van schimmel en andere problemen.
Kies het juiste moment
Zoals je kunt zien, is zelfs het gewone water geven van tomaten niet zo eenvoudig en vereist het enige ervaring of op zijn minst basisinformatie.
Laten we ook onthouden dat tomaten in de hete middag nooit water mogen krijgen en dat er ook water naar de wortels moet worden gegoten. Waterdruppels op de bladeren zijn absoluut niet goed voor ze, en de zonnestralen kunnen voor grote problemen zorgen.
Bronnen: www.rasnetwork.org, www.espoma.com, www.bhg.com
